wykrzyczeć
Polish
Etymology
From wy- + krzyczeć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈkʂɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
- Syllabification: wy‧krzy‧czeć
Verb
wykrzyczeć pf
- (transitive) to shout, to shout out
- Synonym: wykrzyknąć
- (reflexive) to shout to one's heart's content, to shout for a long time
- Synonym: nakrzyczeć się
Conjugation
Conjugation of wykrzyczeć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wykrzyczeć | |||||
future tense | 1st | wykrzyczę | wykrzyczymy | |||
2nd | wykrzyczysz | wykrzyczycie | ||||
3rd | wykrzyczy | wykrzyczą | ||||
impersonal | wykrzyczy się | |||||
past tense | 1st | wykrzyczałem | wykrzyczałam | wykrzyczeliśmy | wykrzyczałyśmy | |
2nd | wykrzyczałeś | wykrzyczałaś | wykrzyczeliście | wykrzyczałyście | ||
3rd | wykrzyczał | wykrzyczała | wykrzyczało | wykrzyczeli | wykrzyczały | |
impersonal | wykrzyczano | |||||
conditional | 1st | wykrzyczałbym | wykrzyczałabym | wykrzyczelibyśmy | wykrzyczałybyśmy | |
2nd | wykrzyczałbyś | wykrzyczałabyś | wykrzyczelibyście | wykrzyczałybyście | ||
3rd | wykrzyczałby | wykrzyczałaby | wykrzyczałoby | wykrzyczeliby | wykrzyczałyby | |
impersonal | wykrzyczano by | |||||
imperative | 1st | niech wykrzyczę | wykrzyczmy | |||
2nd | wykrzycz | wykrzyczcie | ||||
3rd | niech wykrzyczy | niech wykrzyczą | ||||
passive adjectival participle | wykrzyczany | wykrzyczana | wykrzyczane | wykrzyczani | wykrzyczane | |
anterior adverbial participle | wykrzyczawszy | |||||
verbal noun | wykrzyczenie |
Further reading
- wykrzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykrzyczeć in Polish dictionaries at PWN