wykroczyć
Polish
Etymology
From wy- + kroczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈkrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧kro‧czyć
Verb
wykroczyć pf (imperfective wykraczać)
- (intransitive) to cross, to overstep (to intrude unrightfully on someone else’s territory) [+ poza (accusative) = something]
- Synonym: przekroczyć
- (intransitive) to contravene, to encroach, to infringe (to intrude unrightfully on someone else’s rights) [+ poza (accusative) = something]
- Synonym: naruszyć
Conjugation
Conjugation of wykroczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wykroczyć | |||||
| future tense | 1st | wykroczę | wykroczymy | |||
| 2nd | wykroczysz | wykroczycie | ||||
| 3rd | wykroczy | wykroczą | ||||
| impersonal | wykroczy się | |||||
| past tense | 1st | wykroczyłem | wykroczyłam | wykroczyliśmy | wykroczyłyśmy | |
| 2nd | wykroczyłeś | wykroczyłaś | wykroczyliście | wykroczyłyście | ||
| 3rd | wykroczył | wykroczyła | wykroczyło | wykroczyli | wykroczyły | |
| impersonal | wykroczono | |||||
| conditional | 1st | wykroczyłbym | wykroczyłabym | wykroczylibyśmy | wykroczyłybyśmy | |
| 2nd | wykroczyłbyś | wykroczyłabyś | wykroczylibyście | wykroczyłybyście | ||
| 3rd | wykroczyłby | wykroczyłaby | wykroczyłoby | wykroczyliby | wykroczyłyby | |
| impersonal | wykroczono by | |||||
| imperative | 1st | niech wykroczę | wykroczmy | |||
| 2nd | wykrocz | wykroczcie | ||||
| 3rd | niech wykroczy | niech wykroczą | ||||
| anterior adverbial participle | wykroczywszy | |||||
| verbal noun | wykroczenie | |||||
Further reading
- wykroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykroczyć in Polish dictionaries at PWN