wykraczanie
Polish
Etymology
From wykraczać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.kraˈt͡ʂa.ɲɛ/
Noun
wykraczanie n
- verbal noun of wykraczać
Declension
declension of wykraczanie
singular | |
---|---|
nominative | wykraczanie |
genitive | wykraczania |
dative | wykraczaniu |
accusative | wykraczanie |
instrumental | wykraczaniem |
locative | wykraczaniu |
vocative | wykraczanie |
Further reading
- wykraczanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykraczanie in Polish dictionaries at PWN