wykorkować
Polish
Etymology
From wy- + korkować.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.kɔrˈkɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: wy‧kor‧ko‧wać
Verb
wykorkować pf
- (intransitive, colloquial) to kick the bucket (to die)
- Synonyms: see Thesaurus:umierać
Conjugation
Conjugation of wykorkować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wykorkować | |||||
future tense | 1st | wykorkuję | wykorkujemy | |||
2nd | wykorkujesz | wykorkujecie | ||||
3rd | wykorkuje | wykorkują | ||||
impersonal | wykorkuje się | |||||
past tense | 1st | wykorkowałem | wykorkowałam | wykorkowaliśmy | wykorkowałyśmy | |
2nd | wykorkowałeś | wykorkowałaś | wykorkowaliście | wykorkowałyście | ||
3rd | wykorkował | wykorkowała | wykorkowało | wykorkowali | wykorkowały | |
impersonal | wykorkowano | |||||
conditional | 1st | wykorkowałbym | wykorkowałabym | wykorkowalibyśmy | wykorkowałybyśmy | |
2nd | wykorkowałbyś | wykorkowałabyś | wykorkowalibyście | wykorkowałybyście | ||
3rd | wykorkowałby | wykorkowałaby | wykorkowałoby | wykorkowaliby | wykorkowałyby | |
impersonal | wykorkowano by | |||||
imperative | 1st | niech wykorkuję | wykorkujmy | |||
2nd | wykorkuj | wykorkujcie | ||||
3rd | niech wykorkuje | niech wykorkują | ||||
anterior adverbial participle | wykorkowawszy | |||||
verbal noun | wykorkowanie |
Further reading
- wykorkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykorkować in Polish dictionaries at PWN