wykluczyć
Polish
Etymology
Calque of Russian исключить (isključitʹ).[1] By surface analysis, wy- + kluczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈklu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧klu‧czyć
Verb
wykluczyć pf (imperfective wykluczać)
- (transitive) to debar, to except, to exclude
- Synonym: wyłączyć
- Antonyms: uwzględnić, (obsolete) wkluczyć
- (transitive) to eliminate, to rule out
- (reflexive) to eliminate each other
Conjugation
Conjugation of wykluczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wykluczyć | |||||
future tense | 1st | wykluczę | wykluczymy | |||
2nd | wykluczysz | wykluczycie | ||||
3rd | wykluczy | wykluczą | ||||
impersonal | wykluczy się | |||||
past tense | 1st | wykluczyłem | wykluczyłam | wykluczyliśmy | wykluczyłyśmy | |
2nd | wykluczyłeś | wykluczyłaś | wykluczyliście | wykluczyłyście | ||
3rd | wykluczył | wykluczyła | wykluczyło | wykluczyli | wykluczyły | |
impersonal | wykluczono | |||||
conditional | 1st | wykluczyłbym | wykluczyłabym | wykluczylibyśmy | wykluczyłybyśmy | |
2nd | wykluczyłbyś | wykluczyłabyś | wykluczylibyście | wykluczyłybyście | ||
3rd | wykluczyłby | wykluczyłaby | wykluczyłoby | wykluczyliby | wykluczyłyby | |
impersonal | wykluczono by | |||||
imperative | 1st | niech wykluczę | wykluczmy | |||
2nd | wyklucz | wykluczcie | ||||
3rd | niech wykluczy | niech wykluczą | ||||
passive adjectival participle | wykluczony | wykluczona | wykluczone | wykluczeni | wykluczone | |
anterior adverbial participle | wykluczywszy | |||||
verbal noun | wykluczenie |
References
- Boryś, Wiesław (2005), “wykluczyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 718
Further reading
- wykluczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykluczyć in Polish dictionaries at PWN