wyjawić
Polish
Etymology
From wy- + jawić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈja.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: wy‧ja‧wić
Verb
wyjawić pf (imperfective wyjawiać)
- (transitive) to reveal, to disclose
Conjugation
Conjugation of wyjawić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyjawić | |||||
future tense | 1st | wyjawię | wyjawimy | |||
2nd | wyjawisz | wyjawicie | ||||
3rd | wyjawi | wyjawią | ||||
impersonal | wyjawi się | |||||
past tense | 1st | wyjawiłem | wyjawiłam | wyjawiliśmy | wyjawiłyśmy | |
2nd | wyjawiłeś | wyjawiłaś | wyjawiliście | wyjawiłyście | ||
3rd | wyjawił | wyjawiła | wyjawiło | wyjawili | wyjawiły | |
impersonal | wyjawiono | |||||
conditional | 1st | wyjawiłbym | wyjawiłabym | wyjawilibyśmy | wyjawiłybyśmy | |
2nd | wyjawiłbyś | wyjawiłabyś | wyjawilibyście | wyjawiłybyście | ||
3rd | wyjawiłby | wyjawiłaby | wyjawiłoby | wyjawiliby | wyjawiłyby | |
impersonal | wyjawiono by | |||||
imperative | 1st | niech wyjawię | wyjawmy | |||
2nd | wyjaw | wyjawcie | ||||
3rd | niech wyjawi | niech wyjawią | ||||
passive adjectival participle | wyjawiony | wyjawiona | wyjawione | wyjawieni | wyjawione | |
anterior adverbial participle | wyjawiwszy | |||||
verbal noun | wyjawienie |
Further reading
- wyjawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyjawić in Polish dictionaries at PWN