wygnać
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wygnać, from Proto-Slavic *vygъnati. By surface analysis, wy- + gnać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.ɡnat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɡnat͡ɕ
- Syllabification: wy‧gnać
Verb
wygnać pf (imperfective wyganiać)
- (transitive) to chase away
- (transitive) to expel, to drive out
- (transitive) to exile
Conjugation
Conjugation of wygnać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wygnać | |||||
| future tense | 1st | wygnam | wygnamy | |||
| 2nd | wygnasz | wygnacie | ||||
| 3rd | wygna | wygnają | ||||
| impersonal | wygna się | |||||
| past tense | 1st | wygnałem | wygnałam | wygnaliśmy | wygnałyśmy | |
| 2nd | wygnałeś | wygnałaś | wygnaliście | wygnałyście | ||
| 3rd | wygnał | wygnała | wygnało | wygnali | wygnały | |
| impersonal | wygnano | |||||
| conditional | 1st | wygnałbym | wygnałabym | wygnalibyśmy | wygnałybyśmy | |
| 2nd | wygnałbyś | wygnałabyś | wygnalibyście | wygnałybyście | ||
| 3rd | wygnałby | wygnałaby | wygnałoby | wygnaliby | wygnałyby | |
| impersonal | wygnano by | |||||
| imperative | 1st | niech wygnam | wygnajmy | |||
| 2nd | wygnaj | wygnajcie | ||||
| 3rd | niech wygna | niech wygnają | ||||
| passive adjectival participle | wygnany | wygnana | wygnane | wygnani | wygnane | |
| anterior adverbial participle | wygnawszy | |||||
| verbal noun | wygnanie | |||||
Further reading
- wygnać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wygnać in Polish dictionaries at PWN