wygarnąć
Polish
Etymology
From wy- + garnąć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈɡar.nɔɲt͡ɕ/
- Rhymes: -arnɔɲt͡ɕ
- Syllabification: wy‧gar‧nąć
Verb
wygarnąć pf (imperfective wygarniać)
- (transitive) to scoop out
- (colloquial, transitive, with personal object in dative) to give a piece of one's mind
Conjugation
Conjugation of wygarnąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wygarnąć | |||||
future tense | 1st | wygarnę | wygarniemy | |||
2nd | wygarniesz | wygarniecie | ||||
3rd | wygarnie | wygarną | ||||
impersonal | wygarnie się | |||||
past tense | 1st | wygarnąłem | wygarnęłam | wygarnęliśmy | wygarnęłyśmy | |
2nd | wygarnąłeś | wygarnęłaś | wygarnęliście | wygarnęłyście | ||
3rd | wygarnął | wygarnęła | wygarnęło | wygarnęli | wygarnęły | |
impersonal | wygarnięto | |||||
conditional | 1st | wygarnąłbym | wygarnęłabym | wygarnęlibyśmy | wygarnęłybyśmy | |
2nd | wygarnąłbyś | wygarnęłabyś | wygarnęlibyście | wygarnęłybyście | ||
3rd | wygarnąłby | wygarnęłaby | wygarnęłoby | wygarnęliby | wygarnęłyby | |
impersonal | wygarnięto by | |||||
imperative | 1st | niech wygarnę | wygarnijmy | |||
2nd | wygarnij | wygarnijcie | ||||
3rd | niech wygarnie | niech wygarną | ||||
passive adjectival participle | wygarnięty | wygarnięta | wygarnięte | wygarnięci | wygarnięte | |
anterior adverbial participle | wygarnąwszy | |||||
verbal noun | wygarnięcie |
Further reading
- wygarnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wygarnąć in Polish dictionaries at PWN