wydolny
Polish
Etymology
From wydołać + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈdɔl.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlnɨ
- Syllabification: wy‧dol‧ny
Adjective
wydolny (not comparable, adverb wydolnie)
- (of organisms) efficient (producing the effect intended or desired)
- wieldy (capable of being easily wielded or managed)
- Synonym: sprawny
- Antonym: niewydolny
Declension
Declension of wydolny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wydolny | wydolne | wydolna | wydolni | wydolne | ||
| genitive | wydolnego | wydolnej | wydolnych | ||||
| dative | wydolnemu | wydolnym | |||||
| accusative | wydolnego | wydolny | wydolne | wydolną | wydolnych | wydolne | |
| instrumental | wydolnym | wydolnymi | |||||
| locative | wydolnej | wydolnych | |||||
Derived terms
noun
- wydolność
Further reading
- wydolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wydolny in Polish dictionaries at PWN