wydarzanie
Polish
Etymology
From wydarzać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.daˈʐa.ɲɛ/
Noun
wydarzanie f
- verbal noun of wydarzać
Declension
declension of wydarzanie
singular | |
---|---|
nominative | wydarzanie |
genitive | wydarzania |
dative | wydarzaniu |
accusative | wydarzanie |
instrumental | wydarzaniem |
locative | wydarzaniu |
vocative | wydarzanie |
Further reading
- wydarzanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wydarzanie in Polish dictionaries at PWN