wydalać

wydalać

Polish

Etymology

From wydalić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈda.lat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alat͡ɕ
• Syllabification: wy‧da‧lać

Verb

wydalać impf (perfective wydalić)

1. (transitive, intransitive) to excrete, egest

   Synonym: wydzielać

2. (transitive) to expel, discharge
3. (transitive) to banish

Conjugation

Conjugation of wydalać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydalać
present tense	1st	wydalam			wydalamy
	2nd	wydalasz			wydalacie
	3rd	wydala			wydalają
	impersonal	wydala się
past tense	1st	wydalałem	wydalałam		wydalaliśmy	wydalałyśmy
	2nd	wydalałeś	wydalałaś		wydalaliście	wydalałyście
	3rd	wydalał	wydalała	wydalało	wydalali	wydalały
	impersonal	wydalano
future tense	1st	będę wydalał, będę wydalać	będę wydalała, będę wydalać		będziemy wydalali, będziemy wydalać	będziemy wydalały, będziemy wydalać
	2nd	będziesz wydalał, będziesz wydalać	będziesz wydalała, będziesz wydalać		będziecie wydalali, będziecie wydalać	będziecie wydalały, będziecie wydalać
	3rd	będzie wydalał, będzie wydalać	będzie wydalała, będzie wydalać	będzie wydalało, będzie wydalać	będą wydalali, będą wydalać	będą wydalały, będą wydalać
	impersonal	będzie wydalać się
conditional	1st	wydalałbym	wydalałabym		wydalalibyśmy	wydalałybyśmy
	2nd	wydalałbyś	wydalałabyś		wydalalibyście	wydalałybyście
	3rd	wydalałby	wydalałaby	wydalałoby	wydalaliby	wydalałyby
	impersonal	wydalano by
imperative	1st	niech wydalam			wydalajmy
	2nd	wydalaj			wydalajcie
	3rd	niech wydala			niech wydalają
active adjectival participle		wydalający	wydalająca	wydalające	wydalający	wydalające
passive adjectival participle		wydalany	wydalana	wydalane	wydalani	wydalane
contemporary adverbial participle		wydalając
verbal noun		wydalanie

Derived terms

• wydalanie

 

Related terms

adjective

• wydalniczy

 

noun

• wydalina

 

Further reading

• wydalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydalać in Polish dictionaries at PWN