wyczuć
Polish
Etymology
From wy- + czuć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.t͡ʂut͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂut͡ɕ
- Syllabification: wy‧czuć
Verb
wyczuć pf (imperfective wyczuwać)
- (transitive) to sense, to intuit
Conjugation
Conjugation of wyczuć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wyczuć | |||||
future tense | 1st | wyczuję | wyczujemy | |||
2nd | wyczujesz | wyczujecie | ||||
3rd | wyczuje | wyczują | ||||
impersonal | wyczuje się | |||||
past tense | 1st | wyczułem | wyczułam | wyczuliśmy | wyczułyśmy | |
2nd | wyczułeś | wyczułaś | wyczuliście | wyczułyście | ||
3rd | wyczuł | wyczuła | wyczuło | wyczuli | wyczuły | |
impersonal | wyczuto | |||||
conditional | 1st | wyczułbym | wyczułabym | wyczulibyśmy | wyczułybyśmy | |
2nd | wyczułbyś | wyczułabyś | wyczulibyście | wyczułybyście | ||
3rd | wyczułby | wyczułaby | wyczułoby | wyczuliby | wyczułyby | |
impersonal | wyczuto by | |||||
imperative | 1st | niech wyczuję | wyczujmy | |||
2nd | wyczuj | wyczujcie | ||||
3rd | niech wyczuje | niech wyczują | ||||
passive adjectival participle | wyczuty | wyczuta | wyczute | wyczuci | wyczute | |
anterior adverbial participle | wyczuwszy | |||||
verbal noun | wyczucie |
Further reading
- wyczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyczuć in Polish dictionaries at PWN