wycyganić
Polish
Etymology
From wy- + Cygan + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.t͡sɨˈɡa.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲit͡ɕ
- Syllabification: wy‧cy‧ga‧nić
Verb
wycyganić pf (imperfective wycyganiać)
- (transitive, colloquial) to cadge (to obtain something by intrusive requests, trickery, or deception)
- Synonyms: wykusić, wyłudzić
Conjugation
Conjugation of wycyganić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wycyganić | |||||
| future tense | 1st | wycyganię | wycyganimy | |||
| 2nd | wycyganisz | wycyganicie | ||||
| 3rd | wycygani | wycyganią | ||||
| impersonal | wycygani się | |||||
| past tense | 1st | wycyganiłem | wycyganiłam | wycyganiliśmy | wycyganiłyśmy | |
| 2nd | wycyganiłeś | wycyganiłaś | wycyganiliście | wycyganiłyście | ||
| 3rd | wycyganił | wycyganiła | wycyganiło | wycyganili | wycyganiły | |
| impersonal | wycyganiono | |||||
| conditional | 1st | wycyganiłbym | wycyganiłabym | wycyganilibyśmy | wycyganiłybyśmy | |
| 2nd | wycyganiłbyś | wycyganiłabyś | wycyganilibyście | wycyganiłybyście | ||
| 3rd | wycyganiłby | wycyganiłaby | wycyganiłoby | wycyganiliby | wycyganiłyby | |
| impersonal | wycyganiono by | |||||
| imperative | 1st | niech wycyganię | wycygańmy | |||
| 2nd | wycygań | wycygańcie | ||||
| 3rd | niech wycygani | niech wycyganią | ||||
| passive adjectival participle | wycyganiony | wycyganiona | wycyganione | wycyganieni | wycyganione | |
| anterior adverbial participle | wycyganiwszy | |||||
| verbal noun | wycyganienie | |||||
Further reading
- wycyganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wycyganić in Polish dictionaries at PWN