wybrudzić
Polish
Etymology
From wy- + brudzić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
- Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: wy‧bru‧dzić
Verb
wybrudzić pf
- (transitive) to soil greatly, to make very dirty
- (reflexive) to get dirty, to get soiled
Conjugation
Conjugation of wybrudzić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wybrudzić | |||||
| future tense | 1st | wybrudzę | wybrudzimy | |||
| 2nd | wybrudzisz | wybrudzicie | ||||
| 3rd | wybrudzi | wybrudzą | ||||
| impersonal | wybrudzi się | |||||
| past tense | 1st | wybrudziłem | wybrudziłam | wybrudziliśmy | wybrudziłyśmy | |
| 2nd | wybrudziłeś | wybrudziłaś | wybrudziliście | wybrudziłyście | ||
| 3rd | wybrudził | wybrudziła | wybrudziło | wybrudzili | wybrudziły | |
| impersonal | wybrudzono | |||||
| conditional | 1st | wybrudziłbym | wybrudziłabym | wybrudzilibyśmy | wybrudziłybyśmy | |
| 2nd | wybrudziłbyś | wybrudziłabyś | wybrudzilibyście | wybrudziłybyście | ||
| 3rd | wybrudziłby | wybrudziłaby | wybrudziłoby | wybrudziliby | wybrudziłyby | |
| impersonal | wybrudzono by | |||||
| imperative | 1st | niech wybrudzę | wybrudźmy | |||
| 2nd | wybrudź | wybrudźcie | ||||
| 3rd | niech wybrudzi | niech wybrudzą | ||||
| passive adjectival participle | wybrudzony | wybrudzona | wybrudzone | wybrudzeni | wybrudzone | |
| anterior adverbial participle | wybrudziwszy | |||||
| verbal noun | wybrudzenie | |||||
Further reading
- wybrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybrudzić in Polish dictionaries at PWN