wybronić
Polish
Etymology
From wy- + bronić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈbrɔ.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: wy‧bro‧nić
Verb
wybronić pf (imperfective wybraniać)
- (transitive) to defend (to support by words or writing, to vindicate, talk in favour of)
- Synonym: wyratować
- (reflexive) to defend oneself
- Synonym: wyratować się
Conjugation
Conjugation of wybronić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wybronić | |||||
future tense | 1st | wybronię | wybronimy | |||
2nd | wybronisz | wybronicie | ||||
3rd | wybroni | wybronią | ||||
impersonal | wybroni się | |||||
past tense | 1st | wybroniłem | wybroniłam | wybroniliśmy | wybroniłyśmy | |
2nd | wybroniłeś | wybroniłaś | wybroniliście | wybroniłyście | ||
3rd | wybronił | wybroniła | wybroniło | wybronili | wybroniły | |
impersonal | wybroniono | |||||
conditional | 1st | wybroniłbym | wybroniłabym | wybronilibyśmy | wybroniłybyśmy | |
2nd | wybroniłbyś | wybroniłabyś | wybronilibyście | wybroniłybyście | ||
3rd | wybroniłby | wybroniłaby | wybroniłoby | wybroniliby | wybroniłyby | |
impersonal | wybroniono by | |||||
imperative | 1st | niech wybronię | wybrońmy | |||
2nd | wybroń | wybrońcie | ||||
3rd | niech wybroni | niech wybronią | ||||
passive adjectival participle | wybroniony | wybroniona | wybronione | wybronieni | wybronione | |
anterior adverbial participle | wybroniwszy | |||||
verbal noun | wybronienie |
Further reading
- wybronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybronić in Polish dictionaries at PWN