wybielić
Polish
Etymology
From wy- + bielić.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈbjɛ.lit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlit͡ɕ
- Syllabification: wy‧bie‧lić
Verb
wybielić pf (imperfective wybielać)
- (transitive) to whiten (e.g. teeth)
- Synonym: zbieleć
- (transitive) to bleach
- (transitive, colloquial) to whitewash (to cover over errors or bad actions)
- (reflexive) to become white
Conjugation
Conjugation of wybielić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wybielić | |||||
future tense | 1st | wybielę | wybielimy | |||
2nd | wybielisz | wybielicie | ||||
3rd | wybieli | wybielą | ||||
impersonal | wybieli się | |||||
past tense | 1st | wybieliłem | wybieliłam | wybieliliśmy | wybieliłyśmy | |
2nd | wybieliłeś | wybieliłaś | wybieliliście | wybieliłyście | ||
3rd | wybielił | wybieliła | wybieliło | wybielili | wybieliły | |
impersonal | wybielono | |||||
conditional | 1st | wybieliłbym | wybieliłabym | wybielilibyśmy | wybieliłybyśmy | |
2nd | wybieliłbyś | wybieliłabyś | wybielilibyście | wybieliłybyście | ||
3rd | wybieliłby | wybieliłaby | wybieliłoby | wybieliliby | wybieliłyby | |
impersonal | wybielono by | |||||
imperative | 1st | niech wybielę | wybielmy | |||
2nd | wybiel | wybielcie | ||||
3rd | niech wybieli | niech wybielą | ||||
passive adjectival participle | wybielony | wybielona | wybielone | wybieleni | wybielone | |
anterior adverbial participle | wybieliwszy | |||||
verbal noun | wybielenie |
Related terms
noun
- wybielacz
Further reading
- wybielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybielić in Polish dictionaries at PWN