wybawicielka
Polish
Etymology
From wybawiciel + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.ba.viˈt͡ɕɛl.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlka
- Syllabification: wy‧ba‧wi‧ciel‧ka
Noun
wybawicielka f (masculine wybawiciel)
- (literary) female equivalent of wybawiciel (“savior”) (female person who saves someone, rescues another from harm)
- Synonym: wybawczyni
Declension
Declension of wybawicielka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wybawicielka | wybawicielki |
| genitive | wybawicielki | wybawicielek |
| dative | wybawicielce | wybawicielkom |
| accusative | wybawicielkę | wybawicielki |
| instrumental | wybawicielką | wybawicielkami |
| locative | wybawicielce | wybawicielkach |
| vocative | wybawicielko | wybawicielki |
Related terms
nouns
- wybawca
- wybawczyni
verbs
- wybawiać
- wybawić
Further reading
- wybawicielka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybawicielka in Polish dictionaries at PWN