wybawca
Polish
Etymology
From wybawić + -ca.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨˈbaf.t͡sa/
Audio (file)
Noun
wybawca m pers (feminine wybawczyni)
- saviour
Declension
declension of wybawca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wybawca | wybawcy |
| genitive | wybawcy | wybawców |
| dative | wybawcy | wybawcom |
| accusative | wybawcę | wybawców |
| instrumental | wybawcą | wybawcami |
| locative | wybawcy | wybawcach |
| vocative | wybawco | wybawcy |
Synonyms
- zbawca, wybawiciel
Related terms
- (verbs) wybawiać, wybawić
- (nouns) wybawiciel, wybawicielka, wybawianie, wybawienie
Further reading
- wybawca in Polish dictionaries at PWN