wtoczenie
Polish
Etymology
From wtoczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /ftɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Noun
wtoczenie n
- verbal noun of wtoczyć
Declension
declension of wtoczenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wtoczenie |
| genitive | wtoczenia |
| dative | wtoczeniu |
| accusative | wtoczenie |
| instrumental | wtoczeniem |
| locative | wtoczeniu |
| vocative | wtoczenie |
Further reading
- wtoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wtoczenie in Polish dictionaries at PWN