wsławić
Polish
Etymology
From w- + sławić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfswa.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: wsła‧wić
Verb
wsławić pf (imperfective wsławiać)
- (transitive) to make famous
- Synonyms: rozsławić, opromienić
- (reflexive) to become famous, to make a name for oneself
Conjugation
Conjugation of wsławić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wsławić | |||||
future tense | 1st | wsławię | wsławimy | |||
2nd | wsławisz | wsławicie | ||||
3rd | wsławi | wsławią | ||||
impersonal | wsławi się | |||||
past tense | 1st | wsławiłem | wsławiłam | wsławiliśmy | wsławiłyśmy | |
2nd | wsławiłeś | wsławiłaś | wsławiliście | wsławiłyście | ||
3rd | wsławił | wsławiła | wsławiło | wsławili | wsławiły | |
impersonal | wsławiono | |||||
conditional | 1st | wsławiłbym | wsławiłabym | wsławilibyśmy | wsławiłybyśmy | |
2nd | wsławiłbyś | wsławiłabyś | wsławilibyście | wsławiłybyście | ||
3rd | wsławiłby | wsławiłaby | wsławiłoby | wsławiliby | wsławiłyby | |
impersonal | wsławiono by | |||||
imperative | 1st | niech wsławię | wsławmy | |||
2nd | wsław | wsławcie | ||||
3rd | niech wsławi | niech wsławią | ||||
passive adjectival participle | wsławiony | wsławiona | wsławione | wsławieni | wsławione | |
anterior adverbial participle | wsławiwszy | |||||
verbal noun | wsławienie |
Further reading
- wsławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wsławić in Polish dictionaries at PWN