wszechmogący
Polish
Etymology
From wszech- + mogący. Calque of Latin omnipotens.
Pronunciation
- IPA(key): /fʂɛx.mɔˈɡɔn.t͡sɨ/
Adjective
wszechmogący (not comparable)
- omnipotent, all-powerful
- Synonyms: wszechmocny, omnipotentny, wszechpotężny, wszechwładny
Declension
declension of wszechmogący
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
nominative, vocative | wszechmogący | wszechmogące | wszechmogąca | wszechmogący | wszechmogące | ||
genitive | wszechmogącego | wszechmogącej | wszechmogących | ||||
dative | wszechmogącemu | wszechmogącym | |||||
accusative | wszechmogącego | wszechmogący | wszechmogące | wszechmogącą | wszechmogących | wszechmogące | |
instrumental | wszechmogącym | wszechmogącymi | |||||
locative | wszechmogącej | wszechmogących |
Related terms
- (noun) Wszechmogący m (“God”)
Further reading
- wszechmogący in Polish dictionaries at PWN