wszczęcie
Polish
Etymology
From wszcząć + -ęcie.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfʂt͡ʂɛɲ.t͡ɕɛ/
Noun
wszczęcie n
- verbal noun of wszcząć
Declension
declension of wszczęcie
singular | |
---|---|
nominative | wszczęcie |
genitive | wszczęcia |
dative | wszczęciu |
accusative | wszczęcie |
instrumental | wszczęciem |
locative | wszczęciu |
vocative | wszczęcie |
Further reading
- wszczęcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wszczęcie in Polish dictionaries at PWN