wszcząć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vъzčęti.
Pronunciation
- IPA(key): /fʂt͡ʂɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
- Syllabification: wszcząć
Verb
wszcząć pf (imperfective wszczynać)
- (transitive) to commence, to instigate, to start
- Synonym: rozpocząć
Conjugation
Conjugation of wszcząć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wszcząć | |||||
future tense | 1st | wszcznę | wszczniemy | |||
2nd | wszczniesz | wszczniecie | ||||
3rd | wszcznie | wszczną | ||||
impersonal | wszcznie się | |||||
past tense | 1st | wszcząłem | wszczęłam | wszczęliśmy | wszczęłyśmy | |
2nd | wszcząłeś | wszczęłaś | wszczęliście | wszczęłyście | ||
3rd | wszczął | wszczęła | wszczęło | wszczęli | wszczęły | |
impersonal | wszczęto | |||||
conditional | 1st | wszcząłbym | wszczęłabym | wszczęlibyśmy | wszczęłybyśmy | |
2nd | wszcząłbyś | wszczęłabyś | wszczęlibyście | wszczęłybyście | ||
3rd | wszcząłby | wszczęłaby | wszczęłoby | wszczęliby | wszczęłyby | |
impersonal | wszczęto by | |||||
imperative | 1st | niech wszcznę | wszcznijmy | |||
2nd | wszcznij | wszcznijcie | ||||
3rd | niech wszcznie | niech wszczną | ||||
passive adjectival participle | wszczęty | wszczęta | wszczęte | wszczęci | wszczęte | |
anterior adverbial participle | wszcząwszy | |||||
verbal noun | wszczęcie |
Further reading
- wszcząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wszcząć in Polish dictionaries at PWN