współzawodnik
Polish
Etymology
From współ- + zawodnik.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.zaˈvɔd.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔdɲik
- Syllabification: współ‧za‧wod‧nik
Noun
współzawodnik m pers (feminine współzawodniczka)
- competitor (person against whom one is competing)
- Synonyms: konkurent, rywal, zawodnik
Declension
Declension of współzawodnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współzawodnik | współzawodnicy |
| genitive | współzawodnika | współzawodników |
| dative | współzawodnikowi | współzawodnikom |
| accusative | współzawodnika | współzawodników |
| instrumental | współzawodnikiem | współzawodnikami |
| locative | współzawodniku | współzawodnikach |
| vocative | współzawodniku | współzawodnicy |
Derived terms
noun
- współzawodnictwo
verb
- współzawodniczyć
Further reading
- współzawodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współzawodnik in Polish dictionaries at PWN