współwystąpić
Polish
Etymology
From współ- + wystąpić.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.vɨsˈtɔm.pit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
- Syllabification: współ‧wys‧tą‧pić
Verb
współwystąpić pf (imperfective współwystępować)
- (intransitive) to co-occur
Conjugation
Conjugation of współwystąpić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | współwystąpić | |||||
future tense | 1st | współwystąpię | współwystąpimy | |||
2nd | współwystąpisz | współwystąpicie | ||||
3rd | współwystąpi | współwystąpią | ||||
impersonal | współwystąpi się | |||||
past tense | 1st | współwystąpiłem | współwystąpiłam | współwystąpiliśmy | współwystąpiłyśmy | |
2nd | współwystąpiłeś | współwystąpiłaś | współwystąpiliście | współwystąpiłyście | ||
3rd | współwystąpił | współwystąpiła | współwystąpiło | współwystąpili | współwystąpiły | |
impersonal | współwystąpiono | |||||
conditional | 1st | współwystąpiłbym | współwystąpiłabym | współwystąpilibyśmy | współwystąpiłybyśmy | |
2nd | współwystąpiłbyś | współwystąpiłabyś | współwystąpilibyście | współwystąpiłybyście | ||
3rd | współwystąpiłby | współwystąpiłaby | współwystąpiłoby | współwystąpiliby | współwystąpiłyby | |
impersonal | współwystąpiono by | |||||
imperative | 1st | niech współwystąpię | współwystąpmy | |||
2nd | współwystąp | współwystąpcie | ||||
3rd | niech współwystąpi | niech współwystąpią | ||||
anterior adverbial participle | współwystąpiwszy | |||||
verbal noun | współwystąpienie |
Further reading
- współwystąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współwystąpić in Polish dictionaries at PWN