współpracowniczka
See also: współpracowniczką
Polish
Etymology
From współpracownik + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.pra.t͡sɔvˈɲit͡ʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂka
- Syllabification: współ‧pra‧cow‧nicz‧ka
Noun
współpracowniczka f (masculine współpracownik)
- female equivalent of współpracownik (“associate, collaborator”) (person who works with others towards a common goal)
- Synonym: partnerka
Declension
Declension of współpracowniczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współpracowniczka | współpracowniczki |
| genitive | współpracowniczki | współpracowniczek |
| dative | współpracowniczce | współpracowniczkom |
| accusative | współpracowniczkę | współpracowniczki |
| instrumental | współpracowniczką | współpracowniczkami |
| locative | współpracowniczce | współpracowniczkach |
| vocative | współpracowniczko | współpracowniczki |
Related terms
noun
- współpraca
verb
- współpracować
Further reading
- współpracowniczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współpracowniczka in Polish dictionaries at PWN