wrööschen
Low German
Etymology
Origin uncertain.
Verb
wrööschen (past wröösch, past participle wrööscht, auxiliary verb hebben)
- to scramble, struggle
- to crumple, crease
Conjugation
Conjugation of wrööschen (weak verb)
| infinitive | wrööschen | |
|---|---|---|
| indicative | present | preterite |
| 1st person singular | wröösch | wröösch |
| 2nd person singular | wrööschs(t) | wrööschs(t) |
| 3rd person singular | wröösch(t) | wröösch |
| plural | wrööscht, wrööschen | wrööschen |
| imperative | present | — |
| singular | wröösch(e) | |
| plural | wrööscht | |
| participle | present | past |
| wrööschen | (e)wrööscht, gewrööscht | |
| Note: This conjugation is one of many; neither its grammar nor spelling apply to all dialects. | ||
Derived terms
- wrööschig
Further reading
- Plattmakers.de: