wróżbiarz
Polish
Etymology
From wróżba + arz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvruʐ.bjaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -uʐbjaʂ
- Syllabification: wróż‧biarz
Noun
wróżbiarz m pers (feminine wróżbiarka)
- foreteller (one who foretells the future)
- Synonyms: wróż, wróżbita, wróżek, czasownik
Declension
Declension of wróżbiarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wróżbiarz | wróżbiarze |
| genitive | wróżbiarza | wróżbiarzy / wróżbiarzów |
| dative | wróżbiarzowi | wróżbiarzom |
| accusative | wróżbiarza | wróżbiarzy / wróżbiarzów |
| instrumental | wróżbiarzem | wróżbiarzami |
| locative | wróżbiarzu | wróżbiarzach |
| vocative | wróżbiarzu | wróżbiarze |
Further reading
- wróżbiarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wróżbiarz in Polish dictionaries at PWN