wróżba
Polish
Etymology
From wróżyć.
Pronunciation
IPA(key): /ˈvruʐ.ba/
Noun
wróżba f
- divination
- omen, presage, augury, foretoken
Declension
declension of wróżba
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wróżba | wróżby |
| genitive | wróżby | wróżb |
| dative | wróżbie | wróżbom |
| accusative | wróżbę | wróżby |
| instrumental | wróżbą | wróżbami |
| locative | wróżbie | wróżbach |
| vocative | wróżbo | wróżby |
Derived terms
- (noun) wróżbiarz
- (adjective) wróżebny
Synonyms
- (divination): przepowiadanie przyszłości, wróżenie
- (omen): omen, prognostyk, znak
- (presage): zapowiedź, znak, zwiastun
Further reading
- wróżba in Polish dictionaries at PWN