wróż
See also: Wróż
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /vruʂ/
- Rhymes: -uʂ
- Syllabification: wróż
Noun
wróż m pers
- foreteller (one who foretells the future)
- Synonyms: wróżbiarz, wróżbita, wróżek, czasownik
Declension
Declension of wróż
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wróż | wróże |
| genitive | wróża | wróży / wróżów |
| dative | wróżowi | wróżom |
| accusative | wróża | wróży / wróżów |
| instrumental | wróżem | wróżami |
| locative | wróżu | wróżach |
| vocative | wróżu | wróże |
Related terms
- wróżyć
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
wróż
- second-person singular imperative of wróżyć
Further reading
- wróż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wróż in Polish dictionaries at PWN