wrzecionowy
Polish
Etymology
From wrzeciono + -owy.
Pronunciation
- IPA(key): /vʐɛ.t͡ɕɔˈnɔ.vɨ/
Adjective
wrzecionowy (not comparable)
- (relational) spindle
Declension
declension of wrzecionowy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | wrzecionowy | wrzecionowe | wrzecionowa | wrzecionowi | wrzecionowe | ||
genitive | wrzecionowego | wrzecionowej | wrzecionowych | ||||
dative | wrzecionowemu | wrzecionowym | |||||
accusative | wrzecionowego | wrzecionowy | wrzecionowe | wrzecionową | wrzecionowych | wrzecionowe | |
instrumental | wrzecionowym | wrzecionowymi | |||||
locative | wrzecionowej | wrzecionowych |
Further reading
- wrzecionowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wrzecionowy in Polish dictionaries at PWN