wprawa
Polish
Etymology
Deverbal from wprawić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfpra.va/
Audio (file) - Rhymes: -ava
- Syllabification: wpra‧wa
Noun
wprawa f
- flair, knack
- Synonyms: umiejętność, biegłość, smykałka, sprawność
- practice
- Synonyms: ćwiczenie, praktyka
Declension
Declension of wprawa
| singular | |
|---|---|
| nominative | wprawa |
| genitive | wprawy |
| dative | wprawie |
| accusative | wprawę |
| instrumental | wprawą |
| locative | wprawie |
| vocative | wprawo |
Derived terms
adjective
- wprawny
verbs
- wychodzić z wprawy
- wyjść z wprawy
Related terms
adverb
- wprawnie
nouns
- wprawka
- wprawność
verbs
- wprawiać
- wprawić
Further reading
- wprawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wprawa in Polish dictionaries at PWN