wmówienie
Polish
Etymology
From wmówić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /vmuˈvʲɛ.ɲɛ/
Noun
wmówienie n
- verbal noun of wmówić
Declension
declension of wmówienie
singular | |
---|---|
nominative | wmówienie |
genitive | wmówienia |
dative | wmówieniu |
accusative | wmówienie |
instrumental | wmówieniem |
locative | wmówieniu |
vocative | wmówienie |
Further reading
- wmówienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wmówienie in Polish dictionaries at PWN