wlecieć
Polish
Etymology
From w- + lecieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
- Syllabification: wle‧cieć
Verb
wlecieć pf (imperfective wlatywać)
- (intransitive) to fly in
Conjugation
Conjugation of wlecieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wlecieć | |||||
| future tense | 1st | wlecę | wlecimy | |||
| 2nd | wlecisz | wlecicie | ||||
| 3rd | wleci | wlecą | ||||
| impersonal | wleci się | |||||
| past tense | 1st | wleciałem | wleciałam | wlecieliśmy | wleciałyśmy | |
| 2nd | wleciałeś | wleciałaś | wlecieliście | wleciałyście | ||
| 3rd | wleciał | wleciała | wleciało | wlecieli | wleciały | |
| impersonal | wleciano | |||||
| conditional | 1st | wleciałbym | wleciałabym | wlecielibyśmy | wleciałybyśmy | |
| 2nd | wleciałbyś | wleciałabyś | wlecielibyście | wleciałybyście | ||
| 3rd | wleciałby | wleciałaby | wleciałoby | wlecieliby | wleciałyby | |
| impersonal | wleciano by | |||||
| imperative | 1st | niech wlecę | wlećmy | |||
| 2nd | wleć | wlećcie | ||||
| 3rd | niech wleci | niech wlecą | ||||
| anterior adverbial participle | wleciawszy | |||||
| verbal noun | wlecenie | |||||
Further reading
- wlecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wlecieć in Polish dictionaries at PWN