wlakon
Old Saxon
Etymology
Akin to Old High German walahhen.
Verb
wlakon
- to come from abroad
Conjugation
Conjugation of wlakon (weak class 2)
infinitive | wlakon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | wlakon | wlakoda |
2nd person singular | wlakos | wlakodes |
3rd person singular | wlakod | wlakoda |
plural | wlakiod | wlakodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | wlako | wlakodi |
2nd person singular | wlakos | wlakodis |
3rd person singular | wlako | wlakodi |
plural | wlakion | wlakodin |
imperative | present | |
singular | wlako | |
plural | wlakiod | |
participle | present | past |
wlakondi | giwlakod, wlakod |