wkurzanie
Polish
Etymology
From wkurzać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /fkuˈʐa.ɲɛ/
Noun
wkurzanie n
- verbal noun of wkurzać
Declension
declension of wkurzanie
singular | |
---|---|
nominative | wkurzanie |
genitive | wkurzania |
dative | wkurzaniu |
accusative | wkurzanie |
instrumental | wkurzaniem |
locative | wkurzaniu |
vocative | wkurzanie |
Further reading
- wkurzanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wkurzanie in Polish dictionaries at PWN