wkluczyć
Polish
Etymology
From w- + kluczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfklu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: wklu‧czyć
Verb
wkluczyć pf (imperfective wkluczać)
- (transitive, obsolete) to include
- Synonyms: uwzględnić, włączyć
- Antonyms: wykluczyć, wyłączyć
Conjugation
Conjugation of wkluczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wkluczyć | |||||
future tense | 1st | wkluczę | wkluczymy | |||
2nd | wkluczysz | wkluczycie | ||||
3rd | wkluczy | wkluczą | ||||
impersonal | wkluczy się | |||||
past tense | 1st | wkluczyłem | wkluczyłam | wkluczyliśmy | wkluczyłyśmy | |
2nd | wkluczyłeś | wkluczyłaś | wkluczyliście | wkluczyłyście | ||
3rd | wkluczył | wkluczyła | wkluczyło | wkluczyli | wkluczyły | |
impersonal | wkluczono | |||||
conditional | 1st | wkluczyłbym | wkluczyłabym | wkluczylibyśmy | wkluczyłybyśmy | |
2nd | wkluczyłbyś | wkluczyłabyś | wkluczylibyście | wkluczyłybyście | ||
3rd | wkluczyłby | wkluczyłaby | wkluczyłoby | wkluczyliby | wkluczyłyby | |
impersonal | wkluczono by | |||||
imperative | 1st | niech wkluczę | wkluczmy | |||
2nd | wklucz | wkluczcie | ||||
3rd | niech wkluczy | niech wkluczą | ||||
passive adjectival participle | wkluczony | wkluczona | wkluczone | wkluczeni | wkluczone | |
anterior adverbial participle | wkluczywszy | |||||
verbal noun | wkluczenie |
Further reading
- wkluczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wkluczyć in Polish dictionaries at PWN