więznąć

więznąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vęznǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛw̃z.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛw̃znɔɲt͡ɕ
• Syllabification: więz‧nąć

Verb

więznąć impf (perfective uwięznąć)

1. (intransitive) to get stuck

   Synonyms: utknąć, utkwić, utykać

Conjugation

Conjugation of więznąć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		więznąć
present tense	1st	więznę			więźniemy
	2nd	więźniesz			więźniecie
	3rd	więźnie			więzną
	impersonal	więźnie się
past tense	1st	wiązłem	więzłam		więźliśmy	więzłyśmy
	2nd	wiązłeś	więzłaś		więźliście	więzłyście
	3rd	wiązł	więzła	więzło	więźli	więzły
	impersonal	więźnięto
future tense	1st	będę wiązł, będę więznąć	będę więzła, będę więznąć		będziemy więźli, będziemy więznąć	będziemy więzły, będziemy więznąć
	2nd	będziesz wiązł, będziesz więznąć	będziesz więzła, będziesz więznąć		będziecie więźli, będziecie więznąć	będziecie więzły, będziecie więznąć
	3rd	będzie wiązł, będzie więznąć	będzie więzła, będzie więznąć	będzie więzło, będzie więznąć	będą więźli, będą więznąć	będą więzły, będą więznąć
	impersonal	będzie więznąć się
conditional	1st	wiązłbym	więzłabym		więźlibyśmy	więzłybyśmy
	2nd	wiązłbyś	więzłabyś		więźlibyście	więzłybyście
	3rd	wiązłby	więzłaby	więzłoby	więźliby	więzłyby
	impersonal	więźnięto by
imperative	1st	niech więznę			więźnijmy
	2nd	więźnij			więźnijcie
	3rd	niech więźnie			niech więzną
active adjectival participle		więznący	więznąca	więznące	więznący	więznące
contemporary adverbial participle		więznąc
verbal noun		więźnięcie

Related terms

nouns

• więzienie
• więzy

 

verbs

• więzić

 

Further reading

• więznąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• więznąć in Polish dictionaries at PWN