wittig
Old English
Alternative forms
- witiġ, ƿittiġ
Etymology
From witt + -iġ. Cogante with Old Saxon witig, Old High German wizzīg and German witzig.
Adjective
wittiġ
- Having knowledge, wisdom, sense; having wit; witty
Declension
Declension of wittig — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | wittiġ | wittiġu, -o | wittiġ |
Accusative | wittiġne | wittiġe | wittiġ |
Genitive | wittiġes | wittiġre | wittiġes |
Dative | wittiġum | wittiġre | wittiġum |
Instrumental | wittiġe | wittiġre | wittiġe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | wittiġe | wittiġa, -e | wittiġu, -o |
Accusative | wittiġe | wittiġa, -e | wittiġu, -o |
Genitive | wittiġra | wittiġra | wittiġra |
Dative | wittiġum | wittiġum | wittiġum |
Instrumental | wittiġum | wittiġum | wittiġum |
Declension of wittig — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | wittiġa | wittiġe | wittiġe |
Accusative | wittiġan | wittiġan | wittiġe |
Genitive | wittiġan | wittiġan | wittiġan |
Dative | wittiġan | wittiġan | wittiġan |
Instrumental | wittiġan | wittiġan | wittiġan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | wittiġan | wittiġan | wittiġan |
Accusative | wittiġan | wittiġan | wittiġan |
Genitive | wittiġra, wittiġena | wittiġra, wittiġena | wittiġra, wittiġena |
Dative | wittiġum | wittiġum | wittiġum |
Instrumental | wittiġum | wittiġum | wittiġum |
Derived terms
- forewittiġ
- ġewittiġ
- unwittiġ
Descendants
- Middle English: witti, witty
- English: witty
References
- witig in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary