wisselvallig
Dutch
Etymology
Compound of wissel or wisselen + vallen + ig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʋɪ.səlˈvɑ.ləx/
- Hyphenation: wis‧sel‧val‧lig
- Rhymes: -ɑləx
Adjective
wisselvallig (comparative wisselvalliger, superlative wisselvalligst)
- changeable, variable, inconstant, volatile
- Synonym: veranderlijk
Inflection
Inflection of wisselvallig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | wisselvallig | |||
inflected | wisselvallige | |||
comparative | wisselvalliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | wisselvallig | wisselvalliger | het wisselvalligst het wisselvalligste | |
indefinite | m./f. sing. | wisselvallige | wisselvalligere | wisselvalligste |
n. sing. | wisselvallig | wisselvalliger | wisselvalligste | |
plural | wisselvallige | wisselvalligere | wisselvalligste | |
definite | wisselvallige | wisselvalligere | wisselvalligste | |
partitive | wisselvalligs | wisselvalligers | — |
Derived terms
- wisselvalligheid