wisselen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch wisselen, from Old Dutch *wissalon, from Proto-Germanic *wihslōną. Equivalent to wissel + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɪsələ(n)/
audio (file) - Hyphenation: wis‧se‧len
- Rhymes: -ɪsələn
Verb
wisselen
- (transitive) to swap, to exchange
- (intransitive) to vary, to change (over time, by circumstances etc.)
Inflection
Inflection of wisselen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wisselen | |||
past singular | wisselde | |||
past participle | gewisseld | |||
infinitive | wisselen | |||
gerund | wisselen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | wissel | wisselde | ||
2nd person sing. (jij) | wisselt | wisselde | ||
2nd person sing. (u) | wisselt | wisselde | ||
2nd person sing. (gij) | wisselt | wisselde | ||
3rd person singular | wisselt | wisselde | ||
plural | wisselen | wisselden | ||
subjunctive sing.1 | wissele | wisselde | ||
subjunctive plur.1 | wisselen | wisselden | ||
imperative sing. | wissel | |||
imperative plur.1 | wisselt | |||
participles | wisselend | gewisseld | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- afwisselen
- inwisselen
- uitwisselen
- verwisselen
- wisselaar
- wisselgebit
- wisselgeld
- wisselkantoor
- wisselslag
Descendants
- Afrikaans: wissel
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch *wissalon, from Proto-Germanic *wihslōną. Equivalent to wissel + -en.
Verb
wisselen
- to swap, to exchange
- to confuse
- to change
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Descendants
- Dutch: wisselen
- Limburgish: wessele, wissele, wisjele
- → Middle English: wissilen
- Scots: quhissel, wissel
- English: whystyll, whystel, wissle
Further reading
- “wisselen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “wisselen”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN