windvaan
Dutch
Etymology
Compound of wind (“wind”) + vaan (“vane”), calque of German Windfahne. First attested in the 18th century.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɪnt.faːn/
Audio (file) - Hyphenation: wind‧vaan
Noun
windvaan f (plural windvanen, diminutive windvaantje n)
- weathervane
- Synonyms: vaan, windwijzer
Hyponyms
- weerhaan
- windhaan