windbære
Old English
Alternative forms
- windbēre
Etymology
From wind + -bǣre.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwindˌbæː.re/
Adjective
windbǣre
- windy
Declension
Declension of windbǣre — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | windbǣre | windbǣru, windbǣro | windbǣre |
Accusative | windbǣrne | windbǣre | windbǣre |
Genitive | windbǣres | windbǣrre | windbǣres |
Dative | windbǣrum | windbǣrre | windbǣrum |
Instrumental | windbǣre | windbǣrre | windbǣre |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | windbǣre | windbǣra, windbǣre | windbǣru, windbǣro |
Accusative | windbǣre | windbǣra, windbǣre | windbǣru, windbǣro |
Genitive | windbǣrra | windbǣrra | windbǣrra |
Dative | windbǣrum | windbǣrum | windbǣrum |
Instrumental | windbǣrum | windbǣrum | windbǣrum |
Declension of windbǣre — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | windbǣra | windbǣre | windbǣre |
Accusative | windbǣran | windbǣran | windbǣre |
Genitive | windbǣran | windbǣran | windbǣran |
Dative | windbǣran | windbǣran | windbǣran |
Instrumental | windbǣran | windbǣran | windbǣran |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | windbǣran | windbǣran | windbǣran |
Accusative | windbǣran | windbǣran | windbǣran |
Genitive | windbǣrra, windbǣrena | windbǣrra, windbǣrena | windbǣrra, windbǣrena |
Dative | windbǣrum | windbǣrum | windbǣrum |
Instrumental | windbǣrum | windbǣrum | windbǣrum |
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898), “windbǽre”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.