wilczyca
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vьlčica.
Pronunciation
- IPA(key): /vilˈt͡ʂɨ.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡sa
- Syllabification: wil‧czy‧ca
Noun
wilczyca f (masculine wilk)
- she-wolf
- Synonyms: basiora, wadera, (dialectal) wilczura
- (colloquial) female equivalent of wilk (“German Shepherd”)
Declension
Declension of wilczyca
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wilczyca | wilczyce |
genitive | wilczycy | wilczyc |
dative | wilczycy | wilczycom |
accusative | wilczycę | wilczyce |
instrumental | wilczycą | wilczycami |
locative | wilczycy | wilczycach |
vocative | wilczyco | wilczyce |
Related terms
- wilczy
Further reading
- wilczyca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wilczyca in Polish dictionaries at PWN