wikłać

Polish

Inherited from Old Polish wikłać się, from Proto-Slavic *vixlati, from Proto-Indo-European *weyk- (“to bend, curve; to divide”).

wikłać impf

Conjugation of wikłać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wikłać
present tense	1^st	wikłam			wikłamy
	2^nd	wikłasz			wikłacie
	3^rd	wikła			wikłają
	impersonal	wikła się
past tense	1^st	wikłałem	wikłałam		wikłaliśmy	wikłałyśmy
	2^nd	wikłałeś	wikłałaś		wikłaliście	wikłałyście
	3^rd	wikłał	wikłała	wikłało	wikłali	wikłały
	impersonal	wikłano
future tense	1^st	będę wikłał, będę wikłać	będę wikłała, będę wikłać		będziemy wikłali, będziemy wikłać	będziemy wikłały, będziemy wikłać
	2^nd	będziesz wikłał, będziesz wikłać	będziesz wikłała, będziesz wikłać		będziecie wikłali, będziecie wikłać	będziecie wikłały, będziecie wikłać
	3^rd	będzie wikłał, będzie wikłać	będzie wikłała, będzie wikłać	będzie wikłało, będzie wikłać	będą wikłali, będą wikłać	będą wikłały, będą wikłać
	impersonal	będzie wikłać się
conditional	1^st	wikłałbym	wikłałabym		wikłalibyśmy	wikłałybyśmy
	2^nd	wikłałbyś	wikłałabyś		wikłalibyście	wikłałybyście
	3^rd	wikłałby	wikłałaby	wikłałoby	wikłaliby	wikłałyby
	impersonal	wikłano by
imperative	1^st	niech wikłam			wikłajmy
	2^nd	wikłaj			wikłajcie
	3^rd	niech wikła			niech wikłają
active adjectival participle		wikłający	wikłająca	wikłające	wikłający	wikłające
passive adjectival participle		wikłany	wikłana	wikłane	wikłani	wikłane
contemporary adverbial participle		wikłając
verbal noun		wikłanie

nouns

verbs

adjectives

nouns