wiktuały
Polish
Etymology
Borrowed from Latin vīctuālis.
Pronunciation
- IPA(key): /vik.tuˈa.wɨ/
Audio (file) - Rhymes: -awɨ
- Syllabification: wik‧tu‧a‧ły
Noun
wiktuały nvir
- (archaic, literary) victuals (food supplies; provisions)
Declension
Declension of wiktuały
| plural | |
|---|---|
| nominative | wiktuały |
| genitive | wiktuałów |
| dative | wiktuałom |
| accusative | wiktuały |
| instrumental | wiktuałami |
| locative | wiktuałach |
| vocative | wiktuały |
Related terms
noun
- wikt
Further reading
- wiktuały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wiktuały in Polish dictionaries at PWN