avisar
Catalan
Etymology
From French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō.
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /ə.viˈza/
- (Central) IPA(key): /ə.biˈza/
- (Valencian) IPA(key): /a.viˈzaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
avisar (first-person singular present aviso, past participle avisat)
- (transitive) to inform, let someone know
- (transitive) to warn
Conjugation
infinitive | avisar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | avisant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | avisat | avisada | |||||
plural | avisats | avisades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | aviso | avises | avisa | avisem | aviseu | avisen | |
imperfect | avisava | avisaves | avisava | avisàvem | avisàveu | avisaven | |
future | avisaré | avisaràs | avisarà | avisarem | avisareu | avisaran | |
preterite | avisí | avisares | avisà | avisàrem | avisàreu | avisaren | |
conditional | avisaria | avisaries | avisaria | avisaríem | avisaríeu | avisarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | avisi | avisis | avisi | avisem | aviseu | avisin | |
imperfect | avisés | avisessis | avisés | aviséssim | aviséssiu | avisessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | avisa | avisi | avisem | aviseu | avisin |
Derived terms
- avisador
- avisament
- avisat
Related terms
- avís
Further reading
- “avisar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “avisar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “avisar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “avisar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Anagrams
- avaris, variàs, viaràs, visara, visarà
Galician
Etymology
From French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō.
Pronunciation
- IPA(key): [aβiˈsaɾ]
- Hyphenation: a‧vi‧sar
Verb
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisei, past participle avisado)
- to advise, notify, warn
Conjugation
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | avisar | |||||
personal | avisar | avisares | avisar | avisarmos | avisardes | avisaren |
Gerund | ||||||
avisando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | avisado | avisados | ||||
feminine | avisada | avisadas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | aviso | avisas | avisa | avisamos | avisades | avisan |
imperfect | avisaba | avisabas | avisaba | avisabamos | avisabades | avisaban |
preterite | avisei | avisaches | avisou | avisamos | avisastes | avisaron |
pluperfect | avisara | avisaras | avisara | avisaramos | avisarades | avisaran |
future | avisarei | avisarás | avisará | avisaremos | avisaredes | avisarán |
conditional | avisaría | avisarías | avisaría | avisariamos | avisariades | avisarían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | avise | avises | avise | avisemos | avisedes | avisen |
preterite | avisase | avisases | avisase | avisásemos | avisásedes | avisasen |
future | avisar | avisares | avisar | avisarmos | avisardes | avisaren |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | avisa | avise | avisemos | avisade | avisen |
negative | – | avises | avise | avisemos | avisedes | avisen |
Derived terms
- avisado
References
- “avisar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “avisar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “avisar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
Etymology
Semi-learned borrowing from Latin advīsāre, from ad + vīsō; cf. also Spanish avisar, English advise, French aviser.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.viˈza(ʁ)/ [a.viˈza(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /a.viˈza(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.viˈza(ʁ)/ [a.viˈza(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.viˈza(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.viˈzaɾ/
- Hyphenation: a‧vi‧sar
Verb
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisei, past participle avisado)
- (transitive) to advise, notify, warn
- inflection of avisar:
- first/third-person singular future subjunctive
- first/third-person singular personal infinitive
Conjugation
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | avisar | |||||
Personal | avisar | avisares | avisar | avisarmos | avisardes | avisarem |
Gerund | ||||||
avisando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | avisado | avisados | ||||
Feminine | avisada | avisadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | aviso | avisas | avisa | avisamos | avisais | avisam |
Imperfect | avisava | avisavas | avisava | avisávamos | avisáveis | avisavam |
Preterite | avisei | avisaste | avisou | avisamos1, avisámos2 | avisastes | avisaram |
Pluperfect | avisara | avisaras | avisara | avisáramos | avisáreis | avisaram |
Future | avisarei | avisarás | avisará | avisaremos | avisareis | avisarão |
Conditional | ||||||
avisaria | avisarias | avisaria | avisaríamos | avisaríeis | avisariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | avise | avises | avise | avisemos | aviseis | avisem |
Imperfect | avisasse | avisasses | avisasse | avisássemos | avisásseis | avisassem |
Future | avisar | avisares | avisar | avisarmos | avisardes | avisarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | avisa | avise | avisemos | avisai | avisem | |
Negative (não) | não avises | não avise | não avisemos | não aviseis | não avisem |
1Brazil.
2Portugal.
Further reading
- “avisar” in iDicionário Aulete.
- “avisar” in Dicionário inFormal.
- “avisar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “avisar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “avisar” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “avisar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
Borrowed from French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō. Cognate with English advise.
Pronunciation
- IPA(key): /abiˈsaɾ/ [a.β̞iˈsaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧vi‧sar
Verb
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisé, past participle avisado)
- (transitive) to tell, tip off, notify, inform
- Synonyms: informar, notificar, decir, anunciar
- (transitive) to warn
- Synonym: advertir
- (transitive) to ask for the services of (a professional)
Conjugation
infinitive | avisar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | avisando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | avisado | avisada | |||||
plural | avisados | avisadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | aviso | avisastú avisásvos | avisa | avisamos | avisáis | avisan | |
imperfect | avisaba | avisabas | avisaba | avisábamos | avisabais | avisaban | |
preterite | avisé | avisaste | avisó | avisamos | avisasteis | avisaron | |
future | avisaré | avisarás | avisará | avisaremos | avisaréis | avisarán | |
conditional | avisaría | avisarías | avisaría | avisaríamos | avisaríais | avisarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | avise | avisestú avisésvos2 | avise | avisemos | aviséis | avisen | |
imperfect (ra) | avisara | avisaras | avisara | avisáramos | avisarais | avisaran | |
imperfect (se) | avisase | avisases | avisase | avisásemos | avisaseis | avisasen | |
future1 | avisare | avisares | avisare | avisáremos | avisareis | avisaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | avisatú avisávos | avise | avisemos | avisad | avisen | ||
negative | no avises | no avise | no avisemos | no aviséis | no avisen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive avisar | |||||||
dative | avisarme | avisarte | avisarle, avisarse | avisarnos | avisaros | avisarles, avisarse | |
accusative | avisarme | avisarte | avisarlo, avisarla, avisarse | avisarnos | avisaros | avisarlos, avisarlas, avisarse | |
with gerund avisando | |||||||
dative | avisándome | avisándote | avisándole, avisándose | avisándonos | avisándoos | avisándoles, avisándose | |
accusative | avisándome | avisándote | avisándolo, avisándola, avisándose | avisándonos | avisándoos | avisándolos, avisándolas, avisándose | |
with informal second-person singular tú imperative avisa | |||||||
dative | avísame | avísate | avísale | avísanos | not used | avísales | |
accusative | avísame | avísate | avísalo, avísala | avísanos | not used | avísalos, avísalas | |
with informal second-person singular vos imperative avisá | |||||||
dative | avisame | avisate | avisale | avisanos | not used | avisales | |
accusative | avisame | avisate | avisalo, avisala | avisanos | not used | avisalos, avisalas | |
with formal second-person singular imperative avise | |||||||
dative | avíseme | not used | avísele, avísese | avísenos | not used | avíseles | |
accusative | avíseme | not used | avíselo, avísela, avísese | avísenos | not used | avíselos, avíselas | |
with first-person plural imperative avisemos | |||||||
dative | not used | avisémoste | avisémosle | avisémonos | avisémoos | avisémosles | |
accusative | not used | avisémoste | avisémoslo, avisémosla | avisémonos | avisémoos | avisémoslos, avisémoslas | |
with informal second-person plural imperative avisad | |||||||
dative | avisadme | not used | avisadle | avisadnos | avisaos | avisadles | |
accusative | avisadme | not used | avisadlo, avisadla | avisadnos | avisaos | avisadlos, avisadlas | |
with formal second-person plural imperative avisen | |||||||
dative | avísenme | not used | avísenle | avísennos | not used | avísenles, avísense | |
accusative | avísenme | not used | avísenlo, avísenla | avísennos | not used | avísenlos, avísenlas, avísense |
Derived terms
- avisador
- aviso
Further reading
- “avisar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014