wierny
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wierzen, from Proto-Slavic *věrьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvjɛr.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛrnɨ
- Syllabification: wier‧ny
Adjective
wierny (comparative wierniejszy or bardziej wierny, superlative najwierniejszy or najbardziej wierny, adverb wiernie)
- faithful
Declension
Declension of wierny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | wierny | wierne | wierna | wierni | wierne | ||
genitive | wiernego | wiernej | wiernych | ||||
dative | wiernemu | wiernym | |||||
accusative | wiernego | wierny | wierne | wierną | wiernych | wierne | |
instrumental | wiernym | wiernymi | |||||
locative | wiernej | wiernych |
Noun
wierny m pers (feminine wierna)
- believer
- Synonym: wierzący
Declension
Declension of wierny
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | wierny | wierni |
genitive | wiernego | wiernych |
dative | wiernemu | wiernym |
accusative | wiernego | wiernych |
instrumental | wiernym | wiernymi |
locative | wiernym | wiernych |
vocative | wierny | wierni |
Related terms
noun
- wiara
verb
- wierzyć
Further reading
- wierny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wierny in Polish dictionaries at PWN