wiergen
Old English
Alternative forms
- wyrġen
- ƿierġen (wynn spelling)
Etymology
From Proto-Germanic *warginjō, equivalent to wearg + -en. Cognate with Old Norse vargynja.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwi͜yr.jen/, [ˈwi͜yrˠ.jen]
Noun
wierġen f
- she-wolf
- evil-doer, sinner (female)
Declension
Declension of wiergen (strong ō-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | wierġen | wierġenna, wierġenne |
accusative | wierġenne | wierġenna, wierġenne |
genitive | wierġenne | wierġenna |
dative | wierġenne | wierġennum |