wierdan
Old English
Alternative forms
- werdan, wyrdan
- ƿierdan (wynn spelling)
Etymology
Inherited from Proto-Germanic *wardijaną. Cognate with Gothic *𐍅𐌰𐍂𐌳𐌾𐌰𐌽 (*wardjan), Old Frisian werda, Old Dutch werden, Old Saxon *wardian, Old High German werten. Compare Proto-Germanic *werþaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwi͜yr.dɑn/, [ˈwi͜yrˠ.dɑn]
Verb
wierdan (West Saxon)
- to hurt, injure
Conjugation
Conjugation of wierdan (weak class 1)
infinitive | wierdan | wierdenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | wierde | wierde |
2nd-person singular | wierdest, wierst, wiertst | wierdest |
3rd-person singular | wierdeþ, wiert | wierde |
plural | wierdaþ | wierdon |
subjunctive | present | past |
singular | wierde | wierde |
plural | wierden | wierden |
imperative | ||
singular | wierd | |
plural | wierdaþ | |
participle | present | past |
wierdende | (ġe)wierded |